Powstanie parafii

Parafia erygowana w XIV wieku. Obecny kościół został wybudowany w 1678 roku staraniem kolatora Seweryna Skulskiego i Księży Misjonarzy od Św. Krzyża w Warszawie, do których należała parafia od roku 1651 do 1865. Ksiądz Mikołaj Smoleński w 1774 roku przeprowadził gruntowny remont kościoła. W 1801 r. biskup sufragan warszawski Antoni Malinowski konsekrował kościół pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Ksiądz proboszcz Hipolit Skimbrowicz w latach 1890 – 1895 daje nowe podwaliny pod kościół, a jego następca ksiądz proboszcz Ludwik Ułasiewicz odmalował kościół w latach 1895 – 1900. W roku 1927 kościół zostaje nakryty blachą, a w latach 1939 – 1940 zostaje ogrodzony przez Księdza proboszcza Mieczysława Kafarskiego. Kościół jest wewnątrz wyklejony płótnem, na którym wymalowane są obrazy Starego i Nowego Testamentu, naśladownictwo obrazów Dorego. Na suficie obraz Wniebowzięcia N.M.P. pędzla Józefa Spornego z Nieszawy i Józefa Rutkowskiego. Ołtarz główny, boczne ołtarze, ambona,. Chrzcielnica, konfesjonały, chór zrobione są z modrzewia w stylu naśladującym barok. Organy znajdujące się w kościele zbudowane zostały przez Z. Kamińskiego przed rokiem 1939 i napędzane są miechem nożnym. Stojąca obok kościoła dzwonnica jest z roku 1822.

Na terenie parafii są dwa cmentarze: Stary – bliższy z roku 1826 i Nowy cmentarz z roku 1865. Na terenie parafii jest 5 krzyży przydrożnych i kapliczek. W kapliczce we wsi Grzmiąca jest kopia figurki M.B. Kodeńskiej, a we wsi Słubica Stara figurka M.B. Siewnej, które zostały wykonane w cemencie przez rzeźbiarza Zbigniewa Dunajewskiego. Plebania jest murowana, zbudowana w latach 1951 – 1956 staraniem księdza proboszcza Kazimierza Siwaka. Dom parafialny został zbudowany w 1943 r. W otoczeniu kościoła są: zegar słoneczny XVIII wieku oraz okazałe kilkusetletnie modrzewie i lipy.

W 1995 roku rozpoczęto remont kościoła z inicjatywy księdza prałata Mariana Laskowskiego.

Źródło: Tablica na kościele